Ժամանակին կային երեք եղբայրներ, և մի օր գնացին նրանք ճամփորդելու։ Նրանք մթնշաղին քայլեցին երկար ճանապարհով և եկան գետի մոտ։ Այն խորն էր, չէիր կարող անցնել դրա միջով, և այնքան արագ որ չես կարող լողալով անցնել։ Բայց եղբայրները տիրապետում էին կախարդական արվեստին: Նրանք թափահարեցին իրենց կախարդական փայտիկները և կամուրջ բարձրացավ գետի վրա: Եղբայրները արդեն կամուրջի մեջտեղում էին, հանկարծ նայում են, կանգնած է ճանապարհի կեսին թիկնոցով փաթաթված մեկը:
Եվ Մահը խոսեց նրանղ հետ։ Նա շատ զայրացավ, որ իր զոհերը փախել են նրանից, քանի որ ճանապարհորդները սովորաբար խեղդվում էին գետում։ Բայց Մահը խորամանկ էր։ Նա ձևացրեց, որ իբր հիանում է եղբայրների վարպետությամբ, և առաջարկեց ամեն մեկին, իրեն գերազանցելու համար, պարգև ընտրել։
Եվ ահա մեծ եղբայրը, ռազմատենչ մարդ էր, խնդրեց կախարդական փայտիկ, աշխարհի ամենահզորը, որպեսզի նրա տերը միշտ հաղթի մենամարտում: Այդպիսի կախարդական փայտիկը արժանի է այն մարդուն, որը հաղթել է Մահին։ Այնուհետև Մահը կտրեց մոտակայքում աճած երախի թփից մի ճյուղ, դրանից կախարդական փայտիկ պատրաստեց և տվեց իր մեծ եղբորը:
Երկրորդ եղբայրը հպարտ էր, և ուզեց ավելի շատ նվաստացնել Մահին, և նրանից պահանջեց մահացածներին կանչելու զորություն։ Մահը ափից մի քար բարձրացրեց և տվեց միջնեկ եղբորը։ Այս քարը, ասաց նա, ուժ ունի մահացածներին հետ բերելու:
Հարցրեց Մահը փոքր եղբորը, ինչ է նա ցանկանում։ Փոքրը Ամենափոքրը երեքից ամենահամեստն էր և ամենաիմաստուն, նա չեր վստահում Մահին, և դրա համար նա խնդրեց Մահին, իրեն այնպիսի մի բան տա որպեսզի նա կարողանա գնալ այնտեղից, և Մահը չհասնի նրան։ Դժգոհ էր Մահը, բայց ինչ աներ, նա տվեց նրան իր անտեսանելի թիկնոցը։
Հետո Մահը նահանջեց և թույլ տվեց երեք եղբայրներին անցնել կամուրջը։ Գնացին նրանք իրենց ճանապարհով, բոլորը միմյանց հետ խոսում էին այս արկածի մասին և հիանում էին այն հրաշալի մանրուքներով, որ տվել էր Մահը:
Ինչքան երկար, որքան կարճ, եղբայրները ամեն մեկն իր ճանապարհով գնացին։
Առաջին եղբայրը թափառում էր մի շաբաթ, կարող է ավելի շատ, և եկավ մի հեռավոր գյուղ։
Նա այնտեղ գտավ մի կախարդի, որի հետ կռված էր։ Նրանք մենամարտ ունեցան, և, իհարկե, ավագ եղբայրը հաղթեց, և ինչպես կարող էր այլ կերպ լինել, երբ նրա ձեռքում կար ամենահզոր փայտիկը: Հակառակորդը մահացած մնաց գետնին, իսկ ավագ եղբայրը գնաց դուրս, և սկսեց գլուխը գովել, ինչ հրաշք փայտիկ է նա ստացել հենց Մահից, դրանով ոչ ոք չի հաղթի նրան մարտում:
Այդ նույն գիշեր մի կախարդ գնաց ավագ եղբոր մոտ, երբ նա, հարբած, քնած էր իր անկողնու մեջ։ Գողը տարավ կախարդական փայտիկը, և միաժամանակ կտրեց ավագ եղբոր կոկորդը։
Այդպես Մահը տարավ առաջին եղբորը։
Այդ ընթացքում միջնեկ եղբայրը վերադարձել է իր տուն, նա միայնակ էր ապրսւմ։ Նա վերցրեց քարը, որը կարող էր կանչել մահացածներին, և երեք անգամ շրջեց այն իր ձեռքում։ Ինչ հրաշք. նրա դիմաց կանգնած է մի աղջիկ, ում հետ նա երազում էր ամուսնանալ, բայց նա մահացած էր։
Նա տխուր էր ու սառը, կարծես ինչ-որ բան էր բաժանում նրան միջնեկ եղբորից։ Թեև նա վերադարձավ երկրային աշխարհ, բայց այստեղ նրա համար տեղ չկար, և նա դառնորեն տառապում էր։ Ի վերջո, միջնեկ եղբայրը անհույս կարոտից խելագարվում էր ու ինքն իրեն սպանեց, սիրելիի հետ լինելու համար։
Այդպես Մահը տարավ միջնեկ եղբորը։
Մահը երկար տարիներ փնտրեց երրորդ եղբորը, բայց այդպես էլ չգտավ: Իսկ երբ կրտսեր եղբայրը ծերացավ, հանեց անտեսանելի թիկնոցը և տվեց որդուն։ Եվ նա հանդիպեց Մահին որպես հին ընկեր և իր ցանկությամբ գնաց նրա հետ և հավասարը հավասարի պես հեռացան այս աշխարհից:
Աղբյուր
Թումասյան Լիանայի բլոգ 